Vecht Voor Vrijheid - Verdwijnt Vanzelf - WHO - WEF - CBDC - MEDIAWET - MILIEUWET
Integraal een stuk van Petra - Zo perfect geschreven - Wij kunnen er niets aan toevoegen - Angstwekkend duidelijk
Geschreven door: Redactie
https://blijfalertblijfkritisch.nl/dankzij-de-eu/
Helaas kan ik deze boodschap niet korter verwoorden, wel lachwekkender. Alles dankzij de EU. Dankzij de EU leven we namelijk in een wereld waar logica ver te zoeken is. Waar woorden al lang niet meer betekenen wat je denkt dat ze betekenen. Orwell is geen waarschuwing meer, maar een handleiding.
We vaccineren… 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐨𝐧𝐳𝐞 𝐯𝐫𝐢𝐣𝐡𝐞𝐢𝐝 Want niets ademt meer ‘vrijheid’ dan een QR-code, medische druk en sociale uitsluiting. Ja, we mochten weer naar het terras, op voorwaarde dat we het juiste stofje in onze arm lieten spuiten. Vrijheid, maar dan op doktersrecept.
We bewapenen ons… 𝐨𝐦 𝐝𝐞 𝐯𝐫𝐞𝐝𝐞 𝐭𝐞 𝐛𝐞𝐰𝐚𝐫𝐞𝐧. Miljarden aan wapens vliegen richting conflictgebieden, onder het mom van veiligheid. Want als we iets geleerd hebben van de geschiedenis, dan is het: hoe meer wapens, hoe vreedzamer de wereld. Toch?
We censureren… 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐯𝐫𝐢𝐣𝐡𝐞𝐢𝐝 𝐯𝐚𝐧 𝐦𝐞𝐧𝐢𝐧𝐠𝐬𝐮𝐢𝐭𝐢𝐧𝐠. Wat je zegt, mag. Zolang het het juiste is. Want verkeerde gedachten? Die zijn gevaarlijk. Dus worden kanalen gesloten, mensen gecanceled, algoritmes aangescherpt, accounts verwijderd. Vrijheid is namelijk iets wat zorgvuldig gecontroleerd moet worden. Door de juiste mensen.
We verbieden politieke partijen… 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐝𝐞𝐦𝐨𝐜𝐫𝐚𝐭𝐢𝐞. Want niets beschermt de veelstemmigheid van een democratie zoals het uitsluiten van stemmen die je onwelgevallig zijn. Democratie moet je niet verwarren met diversiteit van opvatting. Het is eerder een toneelstuk met een strak script. Afschaffing van oppositie: een teken van vooruitgang.
We verbranden bomen… 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐤𝐥𝐢𝐦𝐚𝐚𝐭 Jazeker. Geen satire. Dit gebeurt echt. Bossen worden gekapt, verwerkt tot biomassa, en opgestookt in centrales. Want bomen zijn hernieuwbaar, zolang je niet te lang nadenkt over de tijd die een boom nodig heeft om weer terug te groeien. De stoffen die daarbij vrijkomen? Ach, dat compenseren we wel met een conferentie over duurzaamheid.
Intussen groeit de bureaucratie, verdwijnt zeggenschap en wordt de burger gesust met subsidies, slogans en schuldgevoel. De EU belooft veiligheid, saamhorigheid en welvaart terwijl ze ondertussen alles centraliseert, controleert en gelijkschakelt.
Maar sssst…zeg dat niet te hard.
Dan word je gezien als een euroscepticus.
Of erger nog: een mens met een mening.
En dat is nog maar het begin.
We subsidiëren de landbouw… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐛𝐨𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐰𝐞𝐠 𝐭𝐞 𝐤𝐨𝐩𝐞𝐧. Zij staan in de weg van het grote plan. Dus worden ze uitgekocht, uitgeperst of uitgefaseerd. Want de toekomst van voedselproductie ligt bij laboratoria, niet bij weilanden. Vlees uit een printer, melk uit een algoritme. Wie wil er nou nog een koe met een bel als je ook een QR-code kunt scannen?
We maken mobiliteit schoner… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐞𝐥𝐞𝐤𝐭𝐫𝐢𝐬𝐜𝐡 𝐭𝐞 𝐫𝐢𝐣𝐝𝐞𝐧. Zolang je niet nadenkt, klinkt het heel duurzaam. Want wie vraagt waar die batterijen vandaan komen, of hoeveel kinderhanden er nodig zijn voor een gram kobalt, die begrijpt de visie niet. Groen is een kleur. Geen moraal.
We maken energie betaalbaar… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐨𝐧𝐛𝐞𝐭𝐚𝐚𝐥𝐛𝐚𝐚𝐫 𝐭𝐞 𝐦𝐚𝐤𝐞𝐧.
Marktwerking in de energiemarkt betekent dat de markt werkt, zolang je een dikke portemonnee hebt. Koud in huis? Dat is goed voor het klimaat. Er is zelfs een woord voor: energie armoede. In Brussel noemen ze dat: ‘transitie’.
We beschermen de burger… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐦 𝐭𝐞 𝐰𝐚𝐧𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐧. Cash verdwijnt. Digitale ID en CBDC komt eraan. Alles voor jouw gemak. Of in de woorden van een EU-commissaris: ‘Wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen.’ Natuurlijk. Daarom laten we straks je koelkast bepalen wat je mag eten. En je bankrekening blokkeren als je teveel ‘verkeerde’ meningen hebt geliket.
We strijden tegen desinformatie… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐭𝐞 𝐛𝐞𝐩𝐚𝐥𝐞𝐧 𝐰𝐚𝐭 𝐰𝐚𝐚𝐫 𝐢𝐬. Want wat de factcheckers zeggen, dat is de waarheid. Vooral als ze gefinancierd worden door dezelfde overheden die niet willen dat je kritische vragen stelt. Controle is geen censuur, zolang je het een ander woord geeft. ‘Informatieveiligheid’. Klinkt al veel beter toch?
We zorgen voor sociale rechtvaardigheid… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐢𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐭𝐞 𝐦𝐚𝐤𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐚𝐫𝐦𝐨𝐞𝐝𝐞. Ongelijkheid is fout, tenzij het verschil is tussen de elite en de rest. Want wie moet er anders champagne drinken op klimaatconferenties, in praatclubjes, in privéjets, ondertekend met ‘Voor het Volk’? Klimaatrechtvaardigheid betekent vooral: jij minder, zij meer.
We beschermen grenzen… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐳𝐞 𝐨𝐩𝐞𝐧 𝐭𝐞 𝐳𝐞𝐭𝐭𝐞𝐧. En als iemand daar wat van zegt, is het haatzaaien of ben je een racist. Diversiteit is onze kracht, tot het moment dat je vraagt wie dit beleid eigenlijk bedacht heeft. Dan blijkt ineens dat de democratie stopt bij de voordeur van Brussel.
We bouwen aan vrede… 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐜𝐨𝐧𝐟𝐥𝐢𝐜𝐭𝐞𝐧 𝐭𝐞 𝐬𝐩𝐨𝐧𝐬𝐨𝐫𝐞𝐧. Want wapens brengen stabiliteit. Tenminste, als wij ze leveren. En met een beetje geluk kunnen we straks ook meedoen aan de heropbouw van landen die we eerst helpen slopen. Economische circulatie, noemen ze dat.
Waar zouden we toch zijn zonder die wonderlijke club die ons beschermt tegen… tja, wat eigenlijk? Betaalbaarheid? Vrijheid?
De boodschappen zijn inmiddels zó duur dat je bijna excuses maakt voor een volle kar. De energieprijzen zijn verheven tot deugd: kou lijden is goed voor het klimaat. En de zorg? Een soort loterij met wachttijd.
Maar geen zorgen, het geld stroomt. Niet jouw kant op natuurlijk. Het stroomt omhoog: naar (herstel)fondsen, subsidies, ontwikkelingsgeld enz. En wie vragen stelt, is geen kritische burger maar een populist.
Toch komt er redding! Een speech, een conferentie, een slogan.
‘Samen Sterk’, ‘Vertrouwen in de Toekomst’. En jij? Jij zit in je koude huis. Vol vertrouwen.
Gelukkig beschermt de EU je. Tegen wie? Tegen jezelf natuurlijk.
Want zolang de levende mens blijft geloven dat Europa voor hem werkt, dat controle vrijheid is en dat armoede duurzaam is, blijft het geld stromen.
De verkeerde kant op.