ER ZITTEN ROVERS IN UW REGERING - NEXIT OF NIKS - NEXIT OR NOTHING

Beste mensen - U bent ter goeder trouw - En een beetje naief - Dat siert u - Want u kunt zich daarom niet voorstellen dat de figuren in het kabinet niet het beste met u voor hebben.
Helaas is dat WEL zo en om dat te begrijpen moeten we even de geschiedenis in - Nee wordt niet saai - Wordt leuk!

OK, in een paar stappen racen we door de ontwikkeling van Nederland van losse stukjes land tot provincies tot een trots land tot een ex-land. Komt ie:

Vroeger he, nog niet zo lang geleden waren er bendes en gewone mensen. Die bendes zijn er nog steeds, heten alleen anders. De gewone mensen zijn er ook nog, heten gewoon nog gewone mensen.

Het begin: Van Stammen tot Staten: De Machtige Evolutie van de Lage Landen
Relatief kort geleden, toen Holland nog gewoon een drassige wildernis was en niemand een idee had van stikstofdepositie of dividendbelasting, zwierven daar mensen rond in stammen. Ze verzamelden bessen, sloegen elkaar de hersens in met knotsen, en leefden volgens de oudste vorm van democratie: wie de grootste knuppel had, was de baas.

De opkomst van de Bendehoofden (a.k.a. Edellieden)
Na verloop van tijd leerden deze bendes dat je met samenwerken meer kon binnenhalen dan constant oorlog voeren. Zo ontstond het feodale stelsel: de slimme en meest succesvolle knuppelaars bouwden kastelen (lees: forten met grachten en ophaalbruggen) en noemden zichzelf “heren” of zelfs “graven”. Ze noemden hun oude vijanden voortaan “baronnen” en gingen op elkaars bruiloften.

In ruil voor “bescherming” tegen andere bendes, moesten de boeren uit de omgeving voortaan 10% van hun oogst afstaan — de beruchte Tienden. Je kreeg dan wel een hekje en een nachtwaker voor terug. En als er écht oorlog was, mocht je zoon mee als kanonnenvoer. Stadsomroepers hielden iedereen op de hoogte.

Zo groeiden de kastelen uit tot lokale machtscentra, compleet met schatkisten, wapenkamers en een ridderzaal waar men vooral bezig was met geld tellen, pacht innen en wijn drinken. De roverhoofdmannen ofwel bendeleiders konden mooie dingen kopen van al dat geroofde en afgeperste geld, prachtige kleren en sierraden en zo en noemden zich edelen en werden van adel.
De gewone hardwerkende mens keek daar natuurlijk tegenop en zo onstonden de mythes dat deze mensen 'uitverkoren' waren of 'speciaal'.
Speciaal waren ze wel - Speciaal slecht.

Van Kasteel naar Gewest
Op een gegeven moment waren er zoveel kleine vorstjes, graafjes en baronnen, dat ze besloten hun machtsgebieden een naam te geven. Holland, Brabant, Gelderland – allemaal gewesten onder leiding van een elite die inmiddels dure stoffen uit Italië droeg en Latijn sprak om indruk te maken.

Om het gevoel van eenheid te versterken (en oorlog te vermijden), werd er een soort voorloper van het parlement opgericht: de Statenvergadering. Daar zaten de heren dan: met pluimen op hun hoeden en geheime zakken vol belangen.

Niet dat de boer op het veld er iets van merkte. Die moest gewoon nog steeds 10% afdragen, plus een extra kip met kerst.

De Bourgondische en Habsburgse Uberbende - De grote consolidatieslag.
De machtigste bende van allemaal — de Bourgondiërs, en later de Habsburgers — besloten dat ze de hele handel wilden runnen. Ze centraliseerden de macht, regelden een centrale boekhouding, en lieten de postduif vervangen door koeriers met zegelringen.
De gewone man had nu niet één, maar drie lagen belasting boven zich: de lokale heer, het gewest, én de koning-keizer in Brussel of Madrid.

Opstand, Republiek en Nieuwe Rijken
In de 16e eeuw werd het zelfs de elite een beetje te gortig. De Spanjaarden wilden belasting heffen én je geloof voorschrijven. Dus: opstand! En wat bleek? Je kon ook zelf een elite vormen, zonder koning, als je maar slim genoeg was met handel en schepen.

Zo ontstond de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, waar rijke kooplieden (denk: VOC, WIC, grachtenpanden) het stokje overnamen van de adel. Kastelen werden grachtenhuizen. De knuppel werd vervangen door de pen. Maar de structuur bleef: wie geld had, had de macht. En wie macht had, schreef de regels.

De gewone man? Die werd soldaat, visser, of scheepsjongen — en betaalde braaf accijns op zout, zeep en kaarslicht

Van Koninkrijk tot Kartel
Fast forward naar 1815. Na wat Franse fratsen werd Nederland een koninkrijk met een heuse kroon op een hoofd in Den Haag. Maar vergis je niet: de echte macht lag al bij de ambtenaren, de banken, en de nieuwbakken industriëlen. De oude kastelen kregen rijksmonumentenstatus, maar nieuwe kastelen verschenen — in de vorm van ministeries, Raad van State-paleizen, en kantoortorens met parkeerplaatsen voor dienstauto’s.

En nu: Het Fort van Bureaucratie
Vandaag de dag zit men niet meer in stenen kastelen met kantelen, maar in digitale forten met VPN-toegang, beveiligde mailservers en communicatiestrategen. De elite heet nu “beleidsmaker” of “topambtenaar”. Maar de structuur is identiek:

• Een kleine groep bepaalt wat goed voor je is (klimaatbeleid, stikstof, CO2).
• Je moet inmiddels 40 tot 60% van je opbrengst afdragen inplaats van 10% of de Tienden en het heet nu belasting.
• En als je vragen stelt, word je vriendelijk doorverwezen naar een loket met wachttijd.

Nederland bestaat intussen niet meer - De hele handel is overgedragen aan Brussel - We zijn een provincie geworden - Het heeft daarom echt geen zin meer om te gaan stemmen zolang er geen NEXIT partij is.

Oh ja, de bescherming? Die is vervangen door krankzinnige regulering. De overheid (lees Brussel) beschermt je niet tegen rovers, maar tegen jezelf: ongezond eten, goedkoop vliegen, of een dieselauto zijn nu het gevaar. 

Conclusie: Niets is veranderd behalve het decor(um)
Van bende tot bestuurslaag. Van tienden tot toeslagen. Van kastelen tot kantoren. De machthebbers trekken zich nog altijd terug in hun bolwerken, of die nu “Binnenhof” of “Brussels hoofdkantoor” heten.

En u? U mag stemmen, klagen, en vooral blijven werken.
Welkom in Nederland – waar de macht nooit weg is geweest, alleen een net pak heeft aangetrokken
De oorsprong van uw 'regering' ligt bij roverhoofdmannen en bendes - De machtsstructuren zijn hetzelfde - Het er voor eigenbelang zitten is hetzelfde, alleen is de stadsomroeper vervangen door internet met daarop nepnieuws - Van de overheid