Einde Vrijheid! - Kiezen! - Doorslapen - Of - Wakker Worden

EU schaft vrijheid van spreken af. Lees dit!

Wat is er in vredesnaam aan de hand in Europa?

Ik had serieus nooit gedacht dat we zover zouden komen. Nooit gedacht dat het zó erg zou worden.

Maar jij en ik moeten de waarheid onder ogen zien.

Wat er nu gebeurt, is níét normaal.

Dit gaat niet over één slecht wetsvoorstel of een fout beleid.

Dit gaat over hoe de EU verandert in een controlemachine. Een centraal aangestuurd systeem dat meer weg heeft van een totalitair regime dan op iets wat op democratie lijkt.

Laat me je vragen:

Denk jij nog dat de EU een eerlijke democratie is?

Eerlijk. Zonder de mooie praatjes en de PR. Gewoon je eerlijke kijk op de zaak.

Hoe meer ik om me heen kijk, hoe duidelijker het wordt: we zitten midden in een crisis—een crisis waarin vrijheden die we vanzelfsprekend vonden, ineens onder druk staan.

De Amerikaanse vicepresident JD Vance zei het ronduit tijdens zijn eerste bezoek aan Europa:
“Jullie hebben een serieus probleem met vrijheid van meningsuiting.”

En hij heeft gelijk.

Het duidelijkste voorbeeld? De Digital Services Act (DSA).

Brussel verpakte het als een wet tegen “schadelijke content” en “desinformatie”, maar in de praktijk geeft het ongekozen ambtenaren de macht om te bepalen wat jij mag zeggen, zien en delen.

En nu komt het absurde deel:

Vijf landen—Polen, Spanje, Tsjechië, Cyprus en Portugal—liepen achter met de uitvoering van die wet.

Ze censureerden niet snel genoeg,volgens de Brusselse bureaucraten.

En wat deed de Europese Commissie? Ze sleepte die landen voor de rechter!

Ja—omdat ze hun censuursystemen niet snel en hard genoeg op poten hadden gezet!!

Laat dat even bezinken.

Die landen waren niet eens tegen de wet. Ze voerden hem alleen niet met de ‘juiste’ intensiteit uit.

De Commissie was boos dat hun “DSA-coördinatoren” niet genoeg macht kregen—of dat platforms niet zwaar genoeg werden bestraft.

Brussel wil in elk land een eigen censuurchef—met de macht om berichten te verwijderen, platforms te beboeten, mensen het zwijgen op te leggen. Gewoon, op commando.

Maar dit gaat verder dan de DSA. Veel verder.

Achter de schermen stopt de EU €650 miljoen belastinggeld in een gigantisch censuurnetwerk.

Ze financieren een spinnenweb van “factcheckers”, ngo’s en universiteiten
die in werkelijkheid vooral dienen om één verhaal te verspreiden—en alles wat daarvan afwijkt de kop in te drukken.

Ze noemen het “deliberatieve democratie” en “capaciteitsopbouw”.

Maar het doel is simpel: Elke stem het zwijgen opleggen die niet in hun plaatje past. Zeker als die stem christelijk, conservatief, patriottisch of gewoon onafhankelijk is.

Een recent voorbeeld: de lancering van het zogenaamde “Democracy Shield”. Een fonds van €5 miljoen voor geselecteerde “factcheckers” die samenwerken met Big Tech.

Zij bepalen wat waar is. De rest? Wordt gemarkeerd. Verborgen. Gewist.

En wat we nu zien, is ronduit gevaarlijk:

• Als één EU-land zegt dat een post illegaal is, wordt die in heel Europa verwijderd. Geen grenzen, geen bezwaar mogelijk. Eén land censureert—en het verdwijnt voor iedereen.

• De definitie van “haatspraak” is zó opgerekt dat zelfs een Bijbelcitaat—zoals de Finse politica Päivi Räsänen deed—kan leiden tot vervolging. Ze werd al twee keer vrijgesproken, en toch slepen ze haar opnieuw voor de rechter.

• En het engste? Dit systeem is gebouwd om in crisistijden—vooral tijdens verkiezingen—vol op de rem te trappen.

Laten we eerlijk zijn: De EU voelt al lang niet meer als een gemeenschap van vrije landen. Het lijkt steeds meer op een centraal bestuurd regime dat kritische stemmen straft en verkiezingsuitkomsten probeert te beïnvloeden vóórdat jij je stem uitbrengt.

Als zij bepalen wat je mag zeggen, dan beïnvloeden ze wat mensen geloven. En dat bepaalt de toekomst.

We staan op een kantelpunt. En de geschiedenis leert wat er gebeurt als goede mensen blijven zwijgen.

Wat kunnen jij en ik dan doen?

We blijven opletten. Kijken niet weg. En vooral: We laten van ons horen—zolang het nog kan.

Censuur gaat niet alleen over woorden. Het is een aanval op jouw waarden.

Op je vrijheid om te denken, te geloven, te spreken, te bidden, en je kinderen op te voeden zoals jij dat juist vindt.

Als zij bepalen wat jij mag zeggen, dan bepalen ze wat mensen geloven.

En wie dát bepaalt, bepaalt hoe de wereld verder gaat.

Voor je het weet ben jij de volgende. Voor het gerecht gesleept, omdat je iets hebt gepost, gedeeld of hardop hebt uitgesproken.

Dat is geen verre dreiging. Dat gebeurt nu al.

Daarom is dit zo belangrijk.

Daarom is dit het moment om het serieus te nemen.

We moeten alert en betrokken blijven—en het hen onmogelijk maken om ons te negeren. Er liggen veel strijdperken in het verschiet. Maar we deinzen voor geen enkele terug.