De grote gestructureerde aanval op ons voedsel - Duitsland mag 700x meer stikstof - Gelukkig zit er een grens tussen ;)

Ze komen voor ons voedsel

‘Ik voel me geen boer meer, maar verdachte’: Drentse melkveehouder Harm leeft onder vergrootglas van beleid en controle

Al drie generaties lang grazen de koeien van familie De Vries in de weilanden rond het Drentse dorp Ruinerwold. Tegenwoordig voelt melkveehouder Harm (58) zich echter niet langer als hoeder van zijn erf en dieren, maar als pion in een bureaucratisch machtsspel. “Alsof ik iets verkeerds doe door eten te maken,” zegt hij. “Ze komen voor ons voedsel.”

Boer Harm besteedt inmiddels meer uren aan het invullen van formulieren dan aan het melken van zijn koeien. “De mestregels, stikstofrapportages, natuurkaarten die ineens over mijn land heen liggen — je moet overal op inspelen, en ondertussen doet de overheid alsof jij het probleem bent.” Hij haalt zijn schouders op, zichtbaar moe van de strijd. “Ze komen niet controleren of je het goed doet, ze komen kijken hoe ze je kunnen vangen op een foutje.”

Wat hem vooral stoort, is het wantrouwen. “Je bouwt een bedrijf op dat voedt en voorziet. Maar in plaats van waardering word je behandeld als verdachte. Zoveel inspecties, drones boven het land, en ambtenaren met kaarten die ineens bepalen wat ik nog mag doen.” Hij zucht. “Mijn vader had nooit gedacht dat het boerenbedrijf zo zou eindigen — in angst, achter het toetsenbord.”

Ondertussen blijven de brieven binnenkomen. Boetes dreigen, vergunningen worden ingetrokken of vertraagd, en het toekomstbeeld is mistig. Toch blijft Harm doorgaan. “Niet voor het geld. Maar omdat ik geloof dat voedsel niet uit een spreadsheet komt. Iemand moet het maken. En zolang ik adem heb, zal ik dat doen.

In Duitsland is het 700x beter met de Stikstof en die blijft ook keurig aan die kant van de grens. ECHT WAAR!

(Namen gefingeerd - redactie)