CBDC: Het digitale geld dat niemand vroeg, maar iedereen VERPLICHT 'krijgt'

CBDC: het digitale geld dat niemand vroeg, maar iedereen VERPLICHT krijgt
Update 10-07-2025 LEES DE LINKS VOORAL DEZE!

De invoering van Central Bank Digital Currency (CBDC) wordt in rap tempo doorgeduwd door Europese en mondiale instellingen. Terwijl het gros van de burgers nog worstelt met de term, zijn centrale banken en technocratische elites al bezig met proefprojecten, beleidskaders en IT-structuren. En de vraag dringt zich op: waarom die haast?

Want eerlijk is eerlijk: ons huidige betalingssysteem werkt. Ideal, Swift, Sepa — efficiënt, betrouwbaar en in handen van een gezonde mix van publieke en private partijen. Toch duwt de Europese Commissie onder leiding van de ongekozen Ursula von der Leyen op een digitale euro, en dan niet als aanvulling, maar als strategisch speerpunt. Wat zit hierachter???

Luister-Kijk-Huiver: https://www.youtube.com/watch?v=8iEAuyy4XJY

Van keuze naar controle
CBDC wordt verkocht als modern, veilig en ‘inclusief’. Maar achter deze façade schuilt een totalitair potentieel. In tegenstelling tot cash of decentrale systemen geeft een CBDC de centrale bank — en daarmee de staat — directe macht over je geld. Transacties zijn niet langer alleen zichtbaar, maar ook bestuurbaar. In theorie kan men limieten stellen aan uitgaven, bestedingen geografisch beperken of automatisch boetes innen. Privacy? Weg. Financiële autonomie? Een illusie.

Technocratisch machtsblok in opmars
De roep om CBDC’s valt niet los te zien van bredere plannen binnen de EU. Von der Leyen hintte recentelijk op een Europees betaalsysteem dat concurrentie moet bieden aan Visa, Mastercard en PayPal. Wat klinkt als marktdiversificatie is in feite het opzetten van een technocratisch machtsblok met controle over infrastructuur én identiteit. In combinatie met digitale ID, ESG-scores en verplichte authenticatie wordt de burger een datapakket in een gecontroleerd systeem.

“Veiligheid” als dekmantel
Net als bij andere draconische beleidsverschuivingen wordt ook hier veiligheid als argument gebruikt. Angst voor Chinese CBDC’s, crypto-volatiliteit of ‘witwassen’ rechtvaardigt in de retoriek de afschaffing van contant geld en volledige traceerbaarheid. Maar wanneer dat beleid steunt op structurele angst in plaats van transparante publieke afweging, ontstaat geen veiligheid — maar onderwerping.

Een Munt zonder Mandaat
De burger werd nooit gevraagd. Er was geen referendum, geen publieke consultatie van gewicht, nauwelijks debat in nationale parlementen. En waarom ook? Wie vraagt er om een geldvorm die de staat ongekende controle geeft en de burger reduceert tot een doorlichtbare betaaleenheid?

Tot slot
CBDC is geen innovatie. Het is een machtssysteem vermomd als vooruitgang. De haastige invoering, het gebrek aan draagvlak, de overlap met bredere digitale controle-agenda’s: alles wijst op een plan dat geen dienst wil verlenen, maar domineren.

Zolang we ons niet hardop afvragen waarom deze digitale munt er moet komen — en wie er écht van profiteert — geven we iets op wat we nooit meer terugkrijgen: onze economische vrijheid.
WAKKER WORDEN!